Ֆրանկո Պագիլարո Սիրում եմ քեզ

Սիրում եմ քեզ անբացատրելի,
անխոստովանելի,
հակասական:
Սիրում եմ քեզ
հոգուս բոլոր վիճակներով ,

Как много тех, с кем можно лечь в постель Как мало тех, с кем хочется проснуться….

Как много тех, с кем можно лечь в постель
Как мало тех, с кем хочется проснуться…
И утром, расставаясь, обернуться,
И помахать рукой, и улыбнуться,
И целый день, волнуясь, ждать вестей. 

«ԼՍԻ՛Ր, ՍԻՐԵԼԻՍ»

Քեզ պիտի գաղտնիք բացեմ ես հիմա,
Ես կգամ քեզ մոտ –
Գուցե խենթացած սիրուց ու բախտից,
Գուցե խստադեմ, մռայլ, ինչպես մահ,
Մինչ ոսկորներս հոգնած աշխարհի
Սևից ու ստից:
Սակայն իմացիր,

Жди меня и я вернусь…

Жди меня, и я вернусь.

Только очень жди,

Жди, когда наводят грусть

Желтые дожди,

Жди, когда снега метут,